Het begin..

Okee, ik wilde een blog of een dagboek bij gaan houden maar het is er allemaal nog niet echt van gekomen. Ik weet ook van mezelf dat ik slecht ben in schrijven, dus een begin maken vind ik best lastig. Maar laat ik toch maar een poging wagen, voordat ik straks over 8 maanden terug ben en spijt heb dat ik nooit dat begin heb gemaakt.
Precies een week geleden alweer zijn we op dinsdag ochtend om 8uur vertrokken vanaf huis, om vervolgens donderdag na 24 uur vliegen en tussenstops in Bangkok en Taipei rond een uur of 2 's middags(Australische tijd) eindelijk aan te komen in ons hostel lak buiten Sydney. We hadden gelukkig direct een goeie klik met onze kamergenoten, een Duitse en een Nederlandse jongen.  Het is natuurlijk niet zo sociaal om met laure en die Nederlandse jongen Nederlands te praten, terwijl de vierde kamergenoot er niks van begrijpt. Daarom proberen laure en ik onderling ook Engels te praten als we met z'n vieren zijn, dit is best wel lastig omdat we natuurlijk heel anders gewend zijn.
We hebben in Australië een nieuwe simkaart en een nieuw telefoonnummer gekregen. WhatsApp gaat gelukkig nog wel gewoon via m'n oude nummer. Ondertussen hebben we ook alle bankzaken en dingen van de medicare geregeld. Dit zijn dingen die ik thuis vaak niet eens zelf doe, maar nu we helemaal alleen zijn moeten we wel en het gaat allemaal prima.
Zaterdag zou onze Duitse kamergenoot ons misschien leren surfen. Helaas werden we zaterdagochtend wakker met de mededeling dat er bedbugs op onze kamer zaten. Een van onze kamergenoten zat helemaal onder de bulten, gelukkig voor laure en mij dat die beesten niet iedereen even lekker vinden.. Het vervolg van deze mededeling was dat we al onze kleren moesten wassen en dat de hele kamer gestoomd moest worden. Alle spullen die niet gewassen konden worden zoals onze backpack en schoenen moesten in de kamer blijven zodat ook deze gestoomd konden worden . Elke backpacker is bang om ooit te maken te krijgen met bedbugs omdat je er heel lastig vanaf komt en omdat je ze heel makkelijk mee kan nemen naar andere hostels. Om dit dus op je derde dag al te hebben is niet echt een lekker begin van je reis. Door al dit gedoe moesten we ook verkassen naar een nieuwe kamer, en dit kon helaas niet gezamenlijk met onze roommates. Nu zitten we dus met twee oude vrouwen waarvan een alleen maar zeurt en de ander facking veel lawaai maakt terwijl wij slapen, niet de ideale mensen om een kamer mee te delen. Maar dit schijnt bij het leven van een backpacker te horen en dus mogen we niet klagen. Verder is het hostel ook wel heel leuk. Allemaal leuke mensen. De een is nog aardiger dan de ander, en ook de Australische mensen zijn allemaal super lief. Omdat dit vooral een werk hostel is zitten er veel mensen die soms meerdere maanden hier verblijven en ergens in de buurt een baantje hebben of opzoek zijn naar een baan. Laure en ik zijn nog niet echt opzoek naar een baan en willen eerst gewoon een beetje chillen en zoeken wat we echt een leuke plek vinden voordat we vastzitten aan een baan die we misschien niet leuk vinden.
Zondag tijdens het ontbijt raakten we aan de praat met een meisje. Na een tijdje gekletst te hebben bedachten we dat we wel naar bondi beach konden gaan. Een half uurtje later stonden we klaar om met de bus te vertrekken richting Manly, vanaf Manly met de ferry naar Sydney city, en vanaf daar met de bus naar bondi beach. Gelukkig is het openbaar vervoer hier niet zo duur, en kan je op zondag zelfs onbeperkt door NSW reizen voor 2,50 Australische dollar. Op de ferry was het erg mooi weer en je komt de stad binnen varen met een super mooi uitzicht over the Oprah house en the harbour bridge! We lagen nog geen uur op het strand in bondi beach of t werd bewolkt en begon te regenen. Daarna zijn we met de bus door stad en ommeland gereden, om uiteindelijk koud en nat van de regen weer aan te komen in ons hostel.
In Nederland komt de winter eraan terwijl we hier juist richting de zomer gaan. Dat wil niet zeggen dat we hier elke dag alleen maar zon hebben. Zodra de zon schijnt is de temperatuur heerlijk, maar op de momenten dat het regent is het toch fijner om wel een truitje en een lange broek aan te hebben. Zoals ik al zei; de zomer komt er hier aan, het kan dus alleen nog maar beter worden.
Ik blijf het raar vinden dat het hier allemaal zo anders gaat dan in Nederland. Jullie worden vaak pas wakker op het moment dat ik alweer aan het koken ben voor het avondeten. De 10 uur tijdsverschil en de lange reis die we hebben gemaakt hebben er dan ook voor gezorgd dat m'n biologische klok zich nog niet heeft kunnen aanpassen aan de tijden hier. Zo word ik elke nacht ergens tussen 2 en 3 uur wakker met het idee dat het ochtend is en dat ik moet opstaan. Als het me dan lukt om door te slapen gebeurd ditzelfde weer rond een uur of 6. Ik kwam er pas na een paar dagen achter dat dit waarschijnlijk is wat mensen een jetlag noemen.
We zijn nu een week weg en de tijd gaat zo snel. Donderdag vertrekken we uit dit hostel. Waar we dan heen gaan weten we nog niet, we leven vooral van dag tot dag en zien wat er op ons pad komt..