'Daar zitten we dan'

'Daar zitten we dan.'
Een zin die laure en ik de afgelopen dagen vaak tegen elkaar gezegd hebben. 'Daar zitten we dan' aan ons avond eten terwijl er kangoeroes en possums om ons heen huppelen.  'Daar zitten we dan' in de stralende zon te kijken naar de meest mooie blauwe zee terwijl er dolfijnen voorbij zwemmen. 'Daar zitten we dan' te lunchen samen met papegaaien... 'Daar zitten we dan' op de rand van een klif te genieten van een chocolade muffin terwijl de wind door onze haren waait. 'Daar zitten we dan' bij een kampvuur met een groepje backpackers die we op elke mogelijke plek weer opnieuw tegenkomen.
Het lijkt het perfecte leventje! En om jullie niet al te jaloers te maken zal ik ook de andere kant van het backpacken vertellen.
Zo dacht ik een paar dagen geleden dat we opnieuw bedbugs hadden. Gelukkig was dit niet zo, en kwamen de ontelbaar veel jeukende bulten op m'n benen van 'gewone' muggen die zelfs door m'n broek heen stoken. En een eigen auto is allemaal leuk en aardig. Maar de eerste keer dat onze tank bijna leeg was en we moesten tanken kwamen we erachter dat er wel heel veel verschillende soorten brandstof zijn. En welke moest er eigenlijk in onze auto?
Ook is het slapen in de auto niet alles. Ik word elke nacht minimaal 5 keer wakker,  en na half 8 kan ik niet meer slapen doordat al m'n spieren stijf zijn van de kou en de krappe ruimte. Het hebben van een warme douche en een wc die gewoon normaal doorspoelt is tegenwoordig ook iets wat laure en ik luxe noemen.
Ik snap dat het bij jullie zo ongeveer sneeuwt, en dat jullie je op dit moment niet voor kunnen stellen dat de zon te fel kan zijn. Maar ondanks dat ik me 4 keer ingesmeerd had met factor 50 ben ik op het strand bij Jervis Bay toch verbrand afgelopen week. Dat maakte de nacht die volgde ook niet aangenamer. Een verbrande huid die schuurt over een half leeg gelopen luchtbed, terwijl er iemand naast je ligt te draaien omdat ook zij verbrand is..
Door de soms slapeloze nachten hebben we wel de hele dag om te reizen en dingen te bekijken. Gelukkig maar.. Vaak nemen we de 'tourist drive' zodat we meer van de natuur hier zien. Helaas is ook dit niet altijd even mooi. Het is al een aantal keer gebeurd dat we dezelfde weg weer helemaal terug moesten omdat er niks te zien viel. En ik kan jullie verzekeren dat een stukje omrijden hier niet om 5 kilometer gaat. Ik denk dat we gister zo ongeveer 150 kilometer 'verspilt' hebben.
Ook het elke dag zelf moeten koken op een klein pitje is niet het fijnste aan backpacken. Zo hebben we nu al 3 dagen achter elkaar pasta gegeten, gewoonweg omdat de pasta saus nog niet op was, en we geopende en verse dingen niet lang kunnen bewaren. 
Door dit primitieve leven kunnen we nu wel steeds meer genieten van de kleine dingen. Het hebben van een warme douche. Het hebben van een wc die meer is dan alleen een gat in de grond. Het zien van een supermarkt waar ze álles hebben.  Het drinken van een flesje ijskoffie. Het hebben van een stopcontact in het wc gebouw..

Maar what the fack hee, het leven als een backpacker is zo super mooi. Het kopen van een auto is een van de beste beslissingen die we gemaakt hebben. De plekken die we zien zouden we niet met het openbaar vervoer kunnen bereiken, maar zijn zo onbeschrijfelijk mooi. De zeeën en stranden, de uitzichten die we hebben en alle dieren die een beetje eng maar ook super bijzonder zijn om te zien. De kangoeroes,  possums, papegaaien, dolfijnen, een super grote faraan, en de eerste wilde slang.
De minpunten van het backpacken wegen niet op tegen alle pluspunten ervan.
Wij houden het hier nog wel een tijdje vol!!